Historia Namek

Rys historyczny Namek

Najwcześniejsze zapiski, jakie przetrwały w kronikach na temat planety Namek, pochodzą sprzed około tysiąca lat. W tamtych czasach zamieszkiwali ją wyłącznie jej rdzenni mieszkańcy, rasa Nameczan. Ich cywilizacja opierała się na systemie wioskowym. Każda z nich posiadała skrywaną w tajemnicy Gwiezdną Kulę, miała odrębnych wodzów i nieco inne specjalizacje. Sami Nameczanie słynęli ze swojego potencjału KI oraz zdolności mistycznych. Potrafili leczyć, tworzyć przedmioty, komunikować się z Zaświatami. Czuli silny związek z naturą, szanowali jej zasady, a także potrafili wzywać Nameczańskiego Smoka. Starali się żyć w harmonii i korzystać rozważnie ze swoich umiejętności. Nie znali technologii i nie czuli potrzeby jej odkrywania.

Sytuacja zaczęła zmieniać się diametralnie, odkąd na planecie osiedliła się rasa Changelingów. Ich rdzenna planeta, Xenon, została zniszczona, więc byli zmuszeni do poszukiwania nowego domu. Nie żyli oni w jawnym konflikcie z Nameczanami, raczej ignorowali ich bytność lub badali ich kulturę dla własnych celów. Tworzyli dwie frakcje, lodowych i słonecznych, które prowadziły odrębną politykę, ale na pewno łączył ich fakt, że byli stosunkowo zaawansowani technologicznie. Posiadali nieliczne, uzbrojone statki, ale skupiali się przede wszystkim na prowadzeniu badań laboratoryjnych dla zwiększenia efektywności wojska, poznania nowych technologii oraz wykorzystania nieznanych im dobrze ras i zasobów, na przykład prowadząc eksperymenty na demonach.

Do konfliktu doszło dopiero, gdy na Namek pojawili się saiyańscy najeźdźcy. Rasa wojowników próbowała podbić planetę, podobnie jak to robiła i z innymi pobliskimi zakątkami Galaktyki. Wywołali wojnę o dominację, która toczyła zażarcie się przez wiele lat pomiędzy trzema rasami na planecie.

Ostatecznie Saiyanie przegrali i wycofali się, pozostawiając tylko jedną placówkę zwiadowczą. Zwycięzcami okazały się Changelingi, które nie chciały dopuścić do powtórzenia się konfliktu zbrojnego, ponieważ w jego efekcie mogli całkowicie stracić kontrolę nad Namek. Musieli opracować sposób na zyskanie przewagi nad przeciwnikami. Do głosu doszli Xenończycy, grupa Lodowych Changelingów pod kierownictwem Biofrosta, która powoływała się na swoją czystość krwi pochodzenia z Xenonu. Odkryli oni to, co dziś nazywamy Smoczym Oddechem - olej napędowy, pozwalający im poruszać się z niezwykłą szybkością w Galaktyce i dający ogromne pole rażenia w walce. Poza tym charakteryzowali się szczególną siłą i sprawnością, budowaną przez wymagające treningi. Nie posiadali jednak wystarczającej liczebności, żeby stawić czoło przeciwnikom, więc posłużyli się podstępem, by skłócić Saiyan na Vegecie między sobą. Wywołali wojnę domową, a następnie wkroczyli na Vegetę, by przejąć nad nią kontrolę.

Gdy Changelingom udało się zapanować nad wojowniczą rasą Saiyan, pozbawili się największego zagrożenia i mogli dalej stosunkowo spokojnie rozwijać technologię Smoczego Oddechu. Saiyanie oczywiście przez długi czas stawiali opór, jednak prędzej czy później kolejne pokolenia asymilowały się z Changelingami i dziś większość z nich, szczególnie ci, którzy nie znają historii swojej planety lub wraz z rozwojem technologicznym opuścili Vegetę i zamieszkali na Namek, walczą z nimi ramię w ramię.

Pierwsza fabryka Smoczego Oddechu powstała właśnie na Namek. Jest to ogromny kompleks górniczo-fabryczny umiejscowiony daleko poza miastem obok bazy militarnej Changelingów. Otoczony jest wysokimi murami, a cały proces wydobywczy i produkcyjny odbywa się wewnątrz. Dla przeciętnego podróżnika lub najemnika kojarzy się wyłącznie z wielką tablicą informacyjną przyczepioną do ściany obok strzeżonej przez dwóch strażników bramy. Tajemnice wytwórstwa są tak pilnie strzeżone, że nikt poza wysokimi oficjelami Changelingów nie wie, jak produkowany jest ten surowiec i co dokładnie znajduje się w zakładzie produkcyjnym. Wiadomo jedynie, że nikt nie pracuje tam z własnej woli. To właśnie dlatego handel niewolnikami tak rozkwitł na Namek, pomimo multikulturowości i otwartości na przyjezdnych. Do tej pory nikomu nie udało się wyjść stamtąd żywym, a nawet cień podejrzeń w stosunku do uprawnionych do wejścia skutkował natychmiastową likwidacją. Fabryka była i nadal jest świetnym sposobem na zdobycie ogromnych, brudnych pieniędzy, ale jest to również biznes obciążony wysokim ryzykiem śmierci.

Przez kolejne lata następował rozkwit technologiczny związany z wykorzystywaniem Smoczego Oddechu. Changelingi zaczęły od budowy ogólnodostępnego portu kosmicznego i fabryki statków wojskowych. Rozpoczęły eksplorację Galaktyki na skalę, jakiej do tej pory nikt nie osiągnął. Budowały placówki na różnych planetach, pozyskiwały nowe surowce.

Tutaj warto dodać, że Xenończycy mieli dość restrykcyjną politykę nawet w stosunku do swojej własnej rasy. Tych Changelingów, którzy nie chcieli współpracować, albo którzy wcześniej sprzeciwiali się Biofrostowi, mordowali z zimną krwią. Część Changelingów zdecydowała się w związku z tym ukraść resztę statków starej technologii i wyruszyli na wyprawę w nieznane zakątki Kosmosu. Dzisiaj znani są jako Galaktyczni Nomadzi.

Szybka utrata liczebności Changelingów doprowadziła do sytuacji, w której własnymi siłami nie mogli podbijać innych planet bez obaw o utratę kontroli nad zdobytymi terenami. Brakowało im ludzi, co sprawiło, że ich rozwój niemal zatrzymał się w miejscu. Zdecydowali się więc pozyskać tanią siłę roboczą, otwierając się na współpracę z innymi rasami. Podróżowali po planetach stosunkowo rozwiniętych technologicznie i jako ambasadorowie przekazywali właściwie darmowo wiele możliwości, jakie niesie ze sobą Smoczy Oddech. Po zawiązaniu unii z wybraną rasą zobowiązywali się do dostarczania surowca za określone korzyści. Tak stworzyli podwaliny międzygalaktycznego handlu, który w błyskawicznym tempie rozprzestrzenił się i stał się motorem napędowym gospodarki Galaktycznej.

To były początki Złotego Wieku Namek, kiedy to planeta zaczęła przeistaczać się w dzisiaj znane Serce Galaktyki. Powstały nowe, posiadane przez Changelingi, fabryki statków napędzanych Smoczym Oddechem, produkujące komercyjne modele przeznaczone do użytku prywatnego lub przemysłowego, które były wraz ze Smoczym Oddechem sprzedawane współpracującym planetom. Im bardziej poszerzał się rynek zbytu, tym coraz większy był asortyment produktów. Chociaż technologia wytwarzania SO wciąż leży w rękach Changelingów, produkcja maszyn opartych o niego to dzisiaj już nie tylko ich domena. Na rynku Galaktycznym pojawiali się też nowi gracze, tacy jak na przykład przodująca w rozwiązaniach technologii informatycznej Ziemia.

Na samym Namek mnożyły się coraz to nowsze miejsca pracy, zapotrzebowanie na silę roboczą było ogromne, dlatego Changelingi zapraszały rasy z różnych kolaborujących planet do zasiedlenia się. Rynek rozkwitł ofertami pracy skupiającymi się na transporcie, przemyśle i handlu. Na Namek zaczęły napierać coraz większe ilości przyjezdnych, szukających zarobku jako najemnicy. Rozwinęły się więc wszelkiego rodzaju usługi, takie jak usługi hotelarskie czy restauracyjne. Wokół niegdyś niewielkiego, wojskowego portu zaczęły piętrzyć się biurowce i budynki usługowe. Namek stało się wkrótce miejscem ogólnie znanym w całej Galaktyce, zaczęło krążyć nawet pewne powiedzenie „Nameczańskie życzenie”, ponieważ właściwie każdy, kto przybywał w to miejsce i szukał szczęścia w biznesie, handlu, usługach i bardzo często przy odrobinie zaangażowania osiągał swoje cele. Dlatego dzisiaj Namek to planeta mnóstwa światów, jak to mawiają przejezdni. Można spotkać tu istoty wszelakich ras, które traktują ją jako miejsce spotkań i przeładunków. Przez ogólnodostępne porty przewijają się dziennie tysiące podróżnych, a na wielkich targowiskach kwitnie handel dobrami wszelkiego rodzaju, także towarami zakazanymi, kradzionymi a nawet niewolnikami!