KP Zero

Och? Witaj, nieznajomy.
Mogłabym rzecz, że miło poznać Cię.
Lecz to tylko puste kłamstwo jest.
Me IMIĘ I NAZWISKO? Nazywaj mnie po prostu Zero.

Nie widzisz, że przed Tobą stoi,
ostatnia przedstawicielka RASY demonów-kruków?
Czyś ty naprawdę jesteś aż tak ślepy?
Na dodatek jak widzę, jeszcze głuchy...

Czyżbym nie dosłyszała?
Nie wiesz, że dam nie pyta się o WIEK?
Dlatego nie dostaniesz odpowiedzi na to pytanie,
lecz wiedz, że na pewno jestem starsza od Ciebie.

WYGLĄD? Przecież cały czas stoję przed Tobą.
Nigdy nie spotkałam takiego głupca jak ty.
Przyjżyj się uważne.
Więc, co dostrzegasz?

Z pewnością, w oczy na pewno Ci się rzucą me włosy,
półdługie, białe niczym śnieg.
A oczy zaś szare,
tak jak deszczowe niebo.

Och tak, blada cera jest tak widoczna,
lecz gryzie się z nią czerwona blizna na policzku lewym mym.
Skąd ją mam? Ach, to długa opowieść.
Lecz czasu brak i na to.

Wysoka dość ze mnie dziewczyna,
gdyż metr siedemdziesiąt pięć liczę sobie.
Och, a cóż to widzę?
Czyżbyś obawiał się mnie?

Pewnie nigdy nie widziałeś tak długich szponów,
lecz i tak rzadko je przywołuję.
Oczy o pionowych żrenicach,
też budzą niepokój twój?

To takie zabawne, że ledwo teraz dostrzegłeś mą dumę.
Piękne, czarne skrzydła,
kiedy je rozwinę,
ich wielkość przytłacza, gdyż to aż trzy metry.

Zawsze zobaczysz mnie w czarnych ubraniach,
gdyż tylko one do mnie pasują.
Lecz największą swobodę czuję,
jak spodnie i bluzka są na mnie.

Nie mam czasu, na sukieneczki czy spódniczki,
gdyż nie jestem wtedy sobą.
Ach, co jeszcze? Ciekawe pytanie...
Broni nie potrzebuję, szpony mi wystarczą w zupełności.

Naprawdę, aż takim kretynem jesteś,
iż muszę Ci tłumaczyć mój CHARAKTER?
Nie dostrzegłeś,
ile razy Cię obraziłam, podczas rozmowy?

Jestem dumną i uparta osobą,
zupełnie inną od dawnej mnie.
Tamta była słaba,
płakała w każdej chwili.

A ja tego nie posiadam już,
gdyż łzy to słabość, wyschły już dawno.
Pozostało tylko mi jedno...
Zabijanie każdego na zlecenie.

Przestałam czuć jakiekolwiek zbędne mi emocje,
dla mnie liczy się tylko wykonanie szybkie i proste,
wykonanie zadania mego.
Nie czuję już dawnej siebie.

Pozostałam, już nie sobą, jak niegdyś,
śmiech został zastąpiony przez smutek.
A nadzieja przez otchłań mej nienawiści.
Nie spocznę, dopóki oddycham.

Aż tak długo wytrzymałeś...
Nie wiem, czy to już głupota czy odwaga.
Lecz czas oby opowiedzieć Ci coś jeszcze,
czy jesteś gotów na HISTORIĘ życia mojego?

Nie pamiętam rodziców swych,
gdyz to miejsce miało dawno temu.
Lecz jest coś, co pamiętam,
mą starszą siostrę, która wszystkim była.

We wszystkim utalentowana, piękna i mądra.
Lecz i tak czułam się obok niej dobrze.
Wszak rodzinę ma sie tylko jedną...
Aż wszystko zmieniło się, tamtej nocy...

Liczyłam sobie wtedy tylko sześć lat,
kiedy zjawili się oni.
Uciekłam do siostry swej,
która szponem swym rozdarła lico me.

"Nigdy nie byłaś przeze mnie kochana,
więc chociaż zarobię na Tobie."
Słyszałam krzyki wielu istnień tamtej nocy,
które ginęły na ulicach.

A siostra ma? Nigdy nie widziałam jej...
Lecz to handel zwyczajny nie był,
uczyniono z nas idealnych zabójców.
Ci, którzy opierali się, ginęli...

Lecz nawet podczas tego koszmaru,
była pewna osoba, pozwoliła mi przetrwać.
Teraz już nie pamiętam jej imienia,
lecz była taka jak ja.

Trzymałyśmy się za dłonie,
kiedy ból przechodził przez ciała nasze.
Kiedy razem byłyśmy,
mogłyśmy przeżyć wszystko.

Lecz pewnego dnia, we dwie,
uciec chciałyśmy.
Lecz nie udało się nam to,
ten plan został zniszczony.

Moja kara była okrutna,
stara blizna na policzku otwarta.
A zaś ona...
Utraciła wzrok swój.

Co ciekawe, powiedziałam wtedy:
"To był jej pomysł. Zmusiła mnie.".
Nigdy nie zapomnę tego jej spojrzenia,
które na mnie trafiło.

Nigdy już nie odezwałam się do niej,
gdyż pogardą siebie obdarzyłyśmy.
Czas mijał szybko,
aż nadszedł czas egzaminu.

Miałam pozabijać innych uczniów,
wiec uczyniłam to z chęcią.
Aż na polu walki,
zostałam tylko ja i ona.

Mimo braku oczu swych,
dalej była bardzo silna.
Walka zajęła nam cały dzień,
kiedy w końcu poderżnęłam gardło jej.

Podeszłam do niej, a ona rzekła wtedy.
"Wybaczam Ci, Zero..."
To właśnie wtedy skonała,
a z mych oczu po raz ostatni łzy pociekły.

Sama, po raz trzeci,
rozcięłam policzek swój.
I tego samego dnia,
pozabijałam wszystkich w miejscu, który był moim więzieniem.

Nie wiem, ile istnień zginęło z moich dłoni,
podczas tego szkolenia.
Zostałam tam tylko ja,
nie jestem świadoma, ile czasu tam spędziłam.

Lecz wtedy postanowiłam,
że zgładzę tę, która mnie sprzedała.
Iż osobiście, wyrwę z jej piersi,
jej niewdzięczne serce.

A, no tak...
Już przedstawiam Ci STATYSTYKI me.

SIŁA ma? Cóż, równe siedem.
SZYBKOŚĆ? Och, to osiem.
WYTRZYMAŁOŚĆ? To również osiem.
ENERGIA? Ach, to również siedem.

Trzymaj również pozostałe statystyki me...
-HP: 120
-KI: 105
-PL: 210

A ma TECHNIKA POCZĄTKOWA?
Niech góra Ci je przedstawi...

Bardzo oryginalna forma. Chyba nikt jeszcze u nas tego nie próbował przy pisaniu KP. Dobrze, że "wtopiłaś" w wersy i zaznaczyłaś innym kolorem poszczególne punkty ze wzoru.
Jedynie przez formę tekstu, historia wyszła ciut za krótka jak na mój gust, ale jak najbardziej poprawna.

AKCEPT


Co do techniki to się waham i przedstawię dwie swoje propozycje:
1. Postać posiada skrzydła, ale bez techniki Bukujutsu formalnie nie powinna umieć latać. Więc to jest pierwszy mój typ.
2. Pozwalamy przemieszczać się Zero jakby latała, ale nie może tego robić w trakcie walki i pozwalamy jej wytrenować ki-sworda za połowę pkt, czyli 4.

No chyba ze ktoś ma jakiś inny pomysł?

Ja bym nie dała akceptu, nie dowiedzieliśmy się właściwie nic o postaci. Ale Zero ma umiejętności pisania, tylko nie oto w tym chodzi.

Forma ciekawa, to trzeba przyznać. Ogólnie wszystko okej tylko mam problem z historią, gdyż jest no za krótka. Ja wiem, że wierszem ciężko się rozpisać, ale bym poprosił jeszcze odrobinę informacji do historii. Jak to dodasz to będzie ode mnie akceptacja. Odnośnie techniki to latanie, gdyż nie możemy pozwolić by postać używała techniki, której nie ma. Niestety Soma. A i mam nadzieję, że nie będziesz pisała wierszem postów

Edit:
Historia przedłużona. Myślę, że jest ok. Latanie na start.

Bardzo oryginalny sposób napisania kp, nawet cechy ustnie wyjaśnione. Bardzo mi się podoba twoja kp, jak i również miałem masę przyjemności ją czytać, szczególnie charakter i opis wyglądu. Na długość historia mi nie przeszkadza, choć faktycznie niewiele ujawnia na temat twojej postaci, poza tym, że jest szkoloną zabójczynią niczym Black Widow z Marvela haha. Na pewno byłoby fajnie jakbyś rozwinęła tą historię.

Pomimo tego, zapowiada się ciekawa postać i daję Akcept może być ciekawie.

Również popieram zdanie przedmówców, skoro masz skrzydła to przyda ci się Latanie.