Wesołe Miasteczko

First topic message reminder :

Największa uczta dla Pedobeara znajduje się właśnie tutaj, w wesołym miasteczku. Cięzko przepchać się przez niekończące się tłumy dzieciaków, które wręcz marzą o tym, by spróbować wszystko po miliardy razy. Chcesz, by twoje dziecko było normalne? Nie przyprowadzaj go tu.

Kiedy młody demon wreszcie dotarł do przyczyny tego zamieszania mógł się lekko zdziwić. Otóż krzyk wydawała z siebie mała dziewczynka, która mogła mieć nie więcej niż siedem lat. Miała ciemne blond włosy spięte w kucyk. Na jej buzi malował się ból i strach. Siedziała na ziemi, przed jakąś kamienicą, która z niewyjaśnionych przyczyn się ostała. Dziecko trzymało się za nogę, która była dość mocno poharatana. Na jej buzi widniały łzy. Kiedy tylko dostrzegła Saela próbowała wstać, lecz natychmiast upadła. Ograniczyła się więc tylko do krzyku i wymachu rękoma.
- Plose pana! Plose pana! Niech pan tu psyjdzie! – krzyczała swoim dziecięcym głosikiem.

Wściekłość demona utrzymywała się do momentu spotkania źródła całego tego zdarzenia. Była nim mała dziewczynka. Sądząc po jej sposobie mówienia i wyglądzie nie miała więcej niż parę lat. W jej mowie wyraźnie można było wyczuć brak wykształcenia się zdolności mówienia "r".
W momencie zobaczenia istotki złość ulotniła się niemalże natychmiastowo. Sael poczuł wyraźnie jak jego mięśnia zaczynają się rozluźniać. W takim stanie ukojenie zaczął iść w stronę dziewczynki. Kiedy ta niezwykle trudna czynność została przez niego zakończona pomyślnie, to klękając na prawym kolanie i podpierając się na drugim mówi do dziewczynki:
-Hej. Co się stało maluchu? I co stało się w tym całym mieście?
Chłopak liczył na jakąś sensowną odpowiedź.

Dziecko spojrzało na demona swoim pełnym ufności wzrokiem. Był od niej większy i na pewno starszy. Mama zawsze jej powtarzała, że ma się słuchać starszych od siebie osób. Kiedy ten tylko przy niej ukląkł pociągnęła nosem i chwilę myślała nad odpowiedzią.
- No bawiłam się z siostrą i odbiegłyśmy od lodziców. Mama nam mówiła byśmy się nie oddalały, lecz Nikki, chciała tu psyjsc. Ona tu bywała psed tym kataklyzmem. Ja nie wiem co się działo. – mówiło dziecko.- Oglądałyśmy ten Wielki Młyn i nagle wyskocył taki wielki pies. Uciakałyśmy, lec ja się potknęłam i upadłam. Nikki odciągnęla go ode mnie do tego budynku. To było kilka chwil temu. Niech jej pan pomoze. – mówiła wskazując na kamienicę, która wyglądała jakby miała się zaraz rozsypać. Dziecko spojrzało na Saela błagalnie

Chłopak się wyprostował. nie było czasu do stracenia. Dziewczyna mogła być w poważnych tarapatach nie tylko ze względu na psa, ale także ze względu na kondycję budynku. Sael musiał działać szybko. Zaczął biec w stronę budynku zbierając w swojej lewej dłoni powoli Ki. Wbiegając do ruiny zaczyna się rozglądać i lokalizować dziewczynkę i psa. Najważniejsze na razie jest zapewnić dziewczynce ochronę przed psem. To on bowiem jak na razie stanowi dla niej bezpośrednie niebezpieczeństwo. Walący się budynek jest bowiem najmniejszym problemem... Kiedy chłopak już znajdzie dziewczynę to po prostu zmiecie budynek z powierzchni ziemi. Nie ma w końcu sensu, aby taka ruina jeszcze stała skoro stanowi jedynie niebezpieczeństwo.

Budynek zaczynał się powoli rozpadać. Wiele takich były w West City po ataku potwora. Tylko nieliczne części miasta nadawały się do zamieszkania. jednak niegdyś piękne Wesołe Miasteczko, teraz było zapuszczoną norą. Dzieci miały szczęście, że pojawił się ktoś kto może im pomóc. Nawet jeśli jest to demon.
Kiedy Sael wszedł do pomieszczenia od razu wyczuł, że musi uważać. Podłoga trzeszczała pod jego ciężarem, zaś niektóre deski wyglądały, jakby zaraz miały pęknąć. Pomieszczenie nie było duże. Przypominało długi korytarz, w którym było pełno drzwi i dziur. Jednak najczęściej drzwi były wyłamane, albo nie było ich wcale. Z ostatniego pomieszczenia na końcu korytarza chłopak mógł usłyszeć płacz i warczenie. Gdy wreszcie udało mu się tam dostać nie obrywając cegłówką, czy też nie zapadając się w podłogę mógł zobaczyć w kącie małą dziewczynkę podobną do tej, którą spotkał na zewnątrz. Lecz zanim zdecydował się wejść jego uwagę przykuł jeszcze jeden obiekt w pomieszczeniu. Wielki pies, który szedł w stronę dziecka z rozwartą szczęką. Z mordy kapała mu piana. Sael miał tylko chwilę na decyzję, zanim zwierzę zaatakuje.

Occ:
Opisujesz jak idziesz przez budynek, zwierzę też i co robisz. Proszę o dłuższe posty.