Ogrody

First topic message reminder :



Piękne ogrody mające swoje miejsce w północnym skrzydle pałacowym. Wewnątrz tego majestatycznego miejsca można ujrzeć najróżniejsze rośliny, do krzewów, kwiatów po drzewa.

Flora nie pochodziła tu wyłącznie z Vegety. Znajdowały się tu najrozmaitsze gatunki roślin, pochodzących z takich planet jak Namek czy Konack, sporo z nich wskazywały na pamiątki z królewskich wypraw.

Na środku ogrodu znajdował się piękny ozdobny basen wyłożony kunsztownymi kafelkami, a na każdym widniał osobny symbol nadając otoczeniu niezwykłego charakteru. Wewnątrz zbiornika widniała krystalicznie czysta woda, która miała kilka odpływów prowadzących w niezwykły sposób do pobliskich roślin.

W samym sercu basenu stała kunsztowna ozdobiona posągami domowych stworzeń Vegety symbolizującymi lojalność i tymi samymi kafelkami fontanna. W ów ozdobie umieszczone było ozdobnych wylotów wody przedstawiających paszcze nieznanych stworów, z których na przemiennie w widowiskowy sposób tryskała woda na wysokość kilkunastu metrów.

Negri uśmiechnęła się niewinnie. Zupełnie jakby nie zabijała i nie okaleczała w czasie walki. Gdyby nie ten pancerz na jej ciele, to można by odnieść aktualnie wrażenie, że jest zwykłą miłą dziewczyną. Gdyby jeszcze zmienić scenerię, ubiory to można by nawet wysnuć wrażenie, że aktualnie są na jakiejś randce. Tylko lodów brakowało pod tym prażącym słońcem. No, ale niestety to nie była bajka, tylko Vegeta. Brutalna rzeczywistość. Jednakże czasem może być ona słodka. Tak właśnie było w tej chwili, kiedy Saiyanka złożyła pocałunek na policzku Saiyanina.
- Kto wie. Na pewno oberwiesz jak się nie będziesz zachowywać. Pamiętaj, że w tej chwili to kobiety trzymają wszystkich samców na smyczy. Dotyczy to ciebie. Jesteś na mojej i ja się z tobą tylko będę bawić. – powiedziała i uśmiechnęła się naprawdę uroczo. Przynajmniej tak uroczo na ile potrafiła wśród całej tej obserwacji. No, ale chyba chłopak lubił ryzyko, gdyż grał z nią dalej. I trzeba było przyznać, że zaczynało być naprawdę interesująco.
- Powiedziałabym, że słońce ci przygrzało za bardzo. – odparła, a kiedy przemienił się, to jej źrenice się rozszerzyły. Strażnicy ruszyli w stronę Kuro, ale stanęli z polecenia królowej. Doskonale wiedziała, że Kuro nie jest debilem i z pewnością nie zrobi niczego głupiego. Przynajmniej taką miała nadzieję. Negri zaś pisnęła ze zdziwienia, gdy została porwana za fontannę, ale to co zrobił tam to już przeszło jej oczekiwania. Jej twarzy zrobiła się czerwona, kiedy ją pocałował. Jednakże odwzajemniła całusa. Kiedy w końcu się odkleili to spojrzała na niego.
- Ja, chyba… - zaczęła, a następnie sama zmieniła się w Super Saiyankę i strzeliła chłopaka w głowę, tak że zarył nosem o podłogę. Na jego głowie pojawił się guz. Złapała go za koszulkę i podniosła do góry. Teraz chyba wiedział, czego ma tak wysoką pozycję w armii.
- Co ty sobie myślisz? Że mnie zawstydzisz czymś takim? – zapytała i uśmiechnęła się kpiąco. Następnie pocałowała go tak, że pocałunki z April to były dziecinne igraszki. – Chyba trzeba cię nauczyć wielu rzeczy.
- No już dobrze. Wystarczy. Negri idziemy. Ty Kuro też powinieneś udać się do biblioteki. Jeśli chcesz wstąpić do Białej Gwardii radzę się pouczyć. Do zobaczenia. – powiedziała królowa, która postanowiła wkroczyć. Kapitan Gwardii puściła chłopaka i na odchodnym mrugnęła do niego. Jej włosy ponownie były fioletowe. Kuro zaś poczuł, że coś go uwiera za koszulką. Kiedy sprawdził to okazało się iż jest karteczka. Był na niej numer linii i adres oraz dopisek „Wieczorem mam zazwyczaj wolne. N.” To był dobry dzień.

OOC:
Kuro jesteś wolny. Gratuluję zakończenia spotkania z królową i zaimponowania kapitan. Karteczka dla ciebie i guz też. Plus masz 15 pkt za fabułę. Upomnij się przy trenie.