Uzdrowisko Hirysa

Ominęła strażników przekraczając próg ciężko opancerzonych, magnetycznych wrót. Ze zgrzytem zamek odwrócił się to w prawo, a następnie lewo, powtarzając proces, aż wszystkie szczeble znalazły się na pozycji dogodnej do otwarcia. Uzdrowiska Hirysa to kompleks podziemny pilnie strzeżony i widziany tylko przez tych, których ich usług drastycznie potrzebują. Fakt znajdowania się tutaj jej niezbyt zaszczytnej osobowości mógł świadczyć o tym, że przybyła tutaj z konieczności wypełnienia jakiegoś pilnego polecenia. Po drugiej stronie pierwszej linii zabezpieczeń z metalicznym posmakiem w ustach przypomniała sobie, jak zwracali się do niej niewolnicy.
Teraz cała baza danych identyfikowała ją według nowego spisu, gdzie mało kto miał nawet pojęcie, iż Vvien nie jest typowym imieniem. Musiała się pogodzić, że nachalnie zdegradowali ją do prastarego przydomku nadanego jaszczurce przez cierpiących i przesyconych nienawiścią wobec niej. Selekcjonowała i dogłębnie studiowała poszczególne gatunki, teraz z każdym wypowiedzianym Vv czuła na karku wycie pokrzywdzonych i zdegradowanych do roli ochłapu mięsnego. Sumienie jej nie ruszało, ale niepokój, że gdzieś tam istnieją byty silniejsze od niej Gotowe do zemsty, mobilizował rubinowooką, aby czym prędzej skupić się na własnym rozwoju fizyczno-duchowym.
"Jakbyście parszywi głupcy wiedzieli co widziałam" rozwarła szeroko oczy ku zatłoczonemu głównemu korytarzowi parteru. Stąd dało się dotrzeć jednoosobowymi kapsułami, bądź bardziej powszechnymi windami towarowymi nawet do najbardziej mrocznych zakątków planety Namek. To nie była kwestia pozyskiwania wód gruntowych, lecz regeneracji całych armii kroczących przez kilka dogłębnie wyselekcjonowanych sektorów. Nie każdy mógł tutaj zajrzeć, a powód był tak szklisty i przejrzysty, jak tafla ochronna punktów obserwacyjnych statków kosmicznych. Changellingi rodu Słonecznych osiedlające się na zielonej skałce utracili dostęp do zaawansowanego sprzętu medycznego. Bez środków do opieki zdrowotnej, żadna potencjalna ludność, tudzież armia nie miała prawa bytu na dłuższą metę. Zlikwidowanie dostępu do tychże źródeł mógł oznaczać wielki kryzys i znacznie spowolnić ekspansje gadziej braci na odległe układy słoneczne. Kamienna posadzka z naturalnie ociosanego laserem powierzchni jaskiniowej mieszała się z stalowymi płytami zakrywającymi ściany oraz sufit. Słabe oświetlenie najwyraźniej sugerowało problemy w poborze mocy, ale to nie zniechęcało dziesiątek osobników od przemierzania tychże obszarów uzdrowiskowych.
Omijała otwory prowadzące do obszernych jaskiń z gorącymi źródłami magicznej wody. Maści poszczególnych ras mieszały się ze sobą, niczym paleta barw możliwych do zarejestrowania przez jej rubinowe oczy. Tak różnorodne, liczne, a jednak monotonne i powszechne w szeroko pojętym uniwersum.

Każdy korytarz prowadził do odrębnego pomieszczenia, gdzie można było się zrelaksować.
Marsz szybkich i ciężko stawianych kroków zaszedł ją od tyłu omijając bokiem i kierując się do jednej z wind towarowych. Oddział sześciu szczególnie ją zainteresował, ze względu na osprzęt, jaki ze sobą posiadali. Ciężkie togi z zarzuconymi plecakami połączone syntetyzowanymi rurami z blasterami. Nie były to typowe blastery, a przerobiona broń ki na wiertła laserowe. Przedstawiciel apple’a o ciemnozielonkawej karnacji z żółtawymi plamkami charakteryzował się wielką wydłużoną czaszką i wyraźnie wystającym podbródkiem. Ci przeciętnego wzrostu osobnicy, zbliżonych do changellingów pierwszej formy ubrani w pancerze bojowe przerobione na strój kopaczy byli powszechnie znani w pełnieniu prostych zadań technicznych. Pomyśleć, że do tej pory nikt ich należycie nie sklasyfikował, tak jak wiele innych gatunków przemierzających ów korytarze wraz z Cryo, świadczył jedynie o lenistwie bądź braku niezbędnych baz danych. Fregata lekko przymrużając oczy spoglądała na parę typów reprezentujących gatunek, którzy powoli znikali z oczu w odmętach windy towarowej. Według jej fregaty byli klasyfikowani jako Frutanie, osobniki zamieszkującą planetę Fruti w niezbyt odległych sektorach północnej galaktyki, a oczywiście podbitej i sprzedanej z dużym profitem. Ściślej ujmując Fru-kD-11-89 sądząc po jego karnacji i powierzchownym uosobieniu. Skrót imienny planety, kategoria użyteczności klasowej, numer podgatunkowy oraz numer maksymalny spisanych podras. Tuż za nimi stała dwójka znacznie niższych, bo zaledwie metrowych osobników charakteryzujących się naturalną tuszą, kryjącą ukrytą muskulaturę.
„Aach…mieszkańcy Gravitonu, kto by pomyślał, że rasa oddalona o siedem lat podróżnych na bazie naszej obecnej technologii zawita w te rejony. Niezmiernie silne osobniki i pamiętliwe osobniki, szkoda, że nie idzie to w parze z inteligencją.” Niestety detali o dwóch przedstawicielach oddziału kopaczy nie mogła dostrzec, ale wiedziała, że owe typy cechowały się gammą różnorakich, ziemistych karnacji z niezmiernie chropowatą i guzkowatą skórą, a ich wzrok klasyfikował się wyjątkowo unikatowym organem wzroku. Trzy tarczki łączące się ze sobą w czarne niczym węgielki ślepia, które toż wyłapują nawet najmniejsze źródło światła. Bez specjalnych okularów ochronnych owe typy o twardej czaszce i wyjątkowo szerokiej, pomarszczonej żuchwie nie byliby w stanie wytrzymać przy dostępie do znacznych, źródeł światła. Wraz z wiekiem zmarszczki tak narastają , że specjalne binokle zacieśniają się w ich ryzach bez możliwości wypadnięcia nawet po wyjątkowo mocarnym uderzeniu. „Gra-kB-23-24 tak mi się zdaje, choć ciężko mi stwierdzić przez ten jasno pomarańczowy kask, czy nie miał czasem gąbczastych wypustek na głowie zamiast gładkiej powierzchni. Tak to pewnie byłby 14-24.” nie miała już chęci kontynuować zabawy w identyfikacje gatunkową, było ich zbyt wiele, a nie pragnęła by naturalny spokój został zmącony przez nadmierne marnotrawienie czasu. W końcu pozostał tylko tydzień, siedem marnych cykli, które mogły przeminąć w oka mgnieniu. Z natury flegmatycznie podążała w realizacji swoich planów, ale jeśli podróż obejmowałaby walkę na froncie…musiała się liczyć z tym, że łatwo tam zahaczyć o śmierć, wolała więc na taką ewentualność bojową być w pełnej gotowości.
-Osunięcie ziemi na poziomie Delta Sześć, niezbędna interwencja kopaczy z grupy D6HALG* – komunikat wyraźnego kobiecego głosu przeszedł korytarz w którym właśnie się znajdowała. Ten głos doskonale znała, ponieważ owa tonacja była charakterystyczna dla samic z Diamanda, odległej o wiele galaktyk planety na której żyła rasa Gemian. Uśmiechnęła się nie mogąc przypuszczać, że zniewolone niedobitki z tamtejszych odległych sektorów znalazły swoje miejsce tutaj. Och, jakież byłoby ich zdziwienie, gdyby się osobiście spotkali z Cryo. Błysk w rubinowym oku i myśl, że ktokolwiek z tak prymitywnego miotu był w stanie pokonać z dwanaście lat kosmicznej podróży wzbudzał ciekawość.

-Hmm…- zadumała przypominając sobie o obiekcie prawdopodobnie podrzuconym przez lorda, zaledwie parę kroków dzieliło ją od spotkania z Panem Kaskado, ale jak by się dłużej zastanowić. Jeśli technika przedstawiona na hologramie jest niezmiernie użytecznym doświadczeniem bojowym, to mogłaby chwile opóźnić kontakt wzrokowy z wyższym przełożonym, a żeby móc bliżej przeanalizować trójwymiarowe nagranie. Oddaliła się kierując do jednego z opuszczonych i najwyraźniej nie przekopanych korytarzy. Możliwe, że zaprzestali tu kopać ze względu na ryzyko osunięcia, zwłaszcza gdy oznakowanie z podpisami; uwaga, tudzież niebezpieczeństwo podkreślało to raczej dosłownie. Miała chwile dla siebie, stąd odpaliła nagranie i zaczęła jeszcze raz przyglądać się całej scenie zarejestrowanej na kulistym dysku.

Hologram ponownie odgrywał scenę walki, ale czegokolwiek nadzwyczajnego nie dostrzegła, aż do momentu, gdy z nie do końca znanych jej przyczyn jeden z walczących osobników znieruchomiał.
„Ledwo, ale dostrzegłam promień, czyżby emanacja ki tak podziałała na ciało oponenta? Hmm…” przyglądała się uważniej i z każdym krokiem wychwytywała co raz więcej detali, jednakże brakowało tego konkretnego bodźca pod jakimi czynnikami technika aktywowała się. Najwyraźniej emanacja energii ki mogła zostać uwolniona z każdej, nawet najmniej pozornej części ciała, z czym nie spotkała się nawet w dalekich podróżach po przestrzeni kosmicznej. Mało kto miał okazje pokazać większy potencjał bojowy, jako, iż cele najeżdżanych planet rozsądnie balansowały między możliwym zarobkiem, a potencjalnymi stratami. Na nieszczęście brakowało czasu by dostatecznie przeanalizować hologram klatka po klatce.

„To miejsce jest doprawdy ściśle chronione, skoro mój skok w boczny korytarz prędko zwrócił czyjąś uwagę” ze spokojem uniosła głowę, chowając naprędce kulkę z nagraniem pod bio-pancerzem biodrowym z lewej strony. Kroki narastał i mogła się wyłącznie odwrócić w stronę niewiele wyższego od niej, potrójnie rogatego strażnika po bokach głowy oraz na czole. Jego różowa karnacja oraz gruby rudawy wąs raził tak słabym kontrastem, że lekko rozwarte źrenice Cryonetty z trudem mogły znieść jego brzydotę.
- Zapewne zboczyłam z głównego korytarza w nieprawidłową aleje – stonowała wypowiedź za nic uwalniając informacji dotyczącego prawdziwego pobytu w tymże miejscu. Im mniej wiedzą, tym głupiej działają. Czas mijał, ale nie mogła poradzić na to, że strażnicy, aż nadto wykonywali swoje obowiązki bez przeprowadzenia dostatecznie złożonej próby identyfikacyjnej. Gdyby chociaż poza analizą rangi, zerknął na cel przybycia od razu by zaprowadził ją na spotkanie z Kaskado. Główny korytarz najwyraźniej nie jest już tak zatłoczony, jak to miało miejsce z kilkanaście minut temu.
Włączony komunikator magentowoskórej wychwytywał wszystkie wypowiedzi strażników, nie mogła ukryć cichej nadziei, że ktokolwiek czuwa nad komunikacją, bu wychwycić z jakąż to pogardą owy strażnik tonuje względem wyższych rangą przełożonych.
- Nie dane było mi sprawdzić z powodu tejże komplikacji. – Zerknęła na paskudnego strażnika, który najwyraźniej dziwił się, iż celem jej pobytu było spotkanie z Panem Kaskado.
Nie doszło nawet do odpowiedzi, gdy za opancerzonych wrót wyłoniła się nie lada śliczność. Chłodne spojrzenie płodnej przedstawicielki changellingów zlustrowało seledynowe ciało skryte pod lekkim pancerzem starej generacji poruszające się z nie lada gracją. Kombinezon o barwie purpurowy ściśle przylegał do dwóch metrów seksualnej energii, jakaż była to szkoda, że Vvien zbytnio nie interesowały tego typu byty na obecną chwile. Czuła jednak, że instynkt się budził, ale nie mogła zidentyfikować z jakiego powodu tak pozytywnie spoglądała na ciemno zielonowłosą.
- Melduje się. – odpowiedziała ruszając nie ustępując istocie na krok. Nie tylko mile się zaskoczyła, ale również dotarło do jej świadomości, że przez cały zakres sto dwudziestoczteroletniego żywota nie spotkała się z osobnikiem tejże rasy. Zapewne będzie musiała wydobyć jakieś dane, by zaspokoić ciekawość, ale póki co musiała przygotować się mentalnie na spotkanie z typem rezydującym w uzdrowiskach Hirysa.

Główny korytarz nużył z kolejną wędrówką i pomyśleć, że cały ten rejon był zaledwie wierzchołkiem bardziej złożonego kompleksu. Owa strefa głównie dotyczyła szybkiej interwencji medycznej oraz w większości miała charakter administracyjny. Trauma pokoje oczekiwały na życiodajne płyny, które były wypompowywane z głębszych sektorów, jeśli czynnik czasu w uratowaniu czyjegoś życia był szczególnie ważny. W innych przypadkach oraz dla szerszych grup obowiązywały głębsze sektory, gdzie swobodnie można było zanurzyć się u specjalnie wyznaczonych, ciepłych źródeł. Istny bajzel, wydawałoby się…tak naprawdę wszystko miało swój ład i porządek, ale kto by zrozumiał tychże architektów od zagospodarowania przestrzennego.
- Strażnik nie grzeszył rozumem, ale miał co do jednego racje. Dlaczego osobnik o mojej randze został tutaj wezwany? – spytała chcąc jakoś umilić kolejne minuty zmarnotrawionego czasu. Już niedługo mogli się znaleźć przed wejściem do pomieszczenia istoty wzywającej.

Wspólnie stanęły przed obliczem drzwi magnetycznych, ostatniej przeszkody przed wtargnięciem do gabinetu tajemniczego Pana Kaskado. Zgrzyt odczytu z siatkówki oka grejfrutowej istoty i szybkie przesunięcie się w pionie ściany, uwolniło niezbyt gęstą mgłę o wyjątkowo metalicznym smaku.
"To jakaś sekcja medyczna?" zasłoniła się lewą ręką wchodząc tuż za Zarbiną do środka. Mgła unosiła się na wyższym pułapie co wskazywało, że mogła być lżejsza od korytarzowego powietrza. Spodziewała się jednostki administracyjnej bądź laboratoryjnej, a zamiast tego zastała na pierwszy rzut oka, słabo wyposażoną placówkę medyczną. Gabinety z różnorodnymi specyfikami nieznanego pochodzenia w pełnym rzędzie zakrywały lewą ścianę, na wprost typowe biurko robocze do papierkowej roboty, zaś z prawej większe wcięcie pomieszczenia zasłonięte szeregiem kremowych, lekko upaćkanych krwią, zasłon.
- Oszczędzali na środkach... - cichaczem parsknęła nie mogąc ukryć, w jak opłakanym i zaniedbanym stanie było to miejsce. Jednak te zabezpieczenia wydawały się znacznie bardziej zaawansowane od innych lokacji użytkowych. Kto miałby tyle zachodu, by pilnować tak nieznaczący punkt medyczny, a może odpowiedź znajdywała się pośród mgły?
Oczy powoli się przyzwyczajały próbując wychwycić więcej zarysów pomieszczenia, za odsłoniętą kotarą dało się dostrzec sylwetkę istoty prawdopodobnie wykonującej zabieg na jakimś leżącym pacjencie. Gabinety odkryły swoje prawdziwe przeznaczenie, nie tylko znajdowały się tam różne medykamenty, ale też fragmenty ciał różnych osobników rasowych. Mogła pogratulować twórczości aranżacji na szalonego naukowca, gdyż w szeregu owych mięsnych ochłapów nawet mogła dostrzec pofałdowany i prawdopodobnie dobrze zakonserwowany mózg. To nie była zwykła sekcja medyczna, a raczej sekcja do radykalnych eksperymentów. Za szeregiem łóżek dało się dostrzec wejście do kolejnego pomieszczenia, lecz tym razem zagrodzone opancerzonymi drzwiami chłodni. Tuż obok przejście do jeszcze jednego pokoju, który zapewne był esencją tego obłąkanego miejsca.
Wraz z Grejfrutową Panią powolnym krokiem skierowali się ku odsłoniętej kremówce płótna, ale Cryonetta z nie lada obrzydzeniem zwolniła czując, że chyba wdepnęła w jakąś kultywacje bakteryjną tudzież rozlane mazidło o ciemno-szarawej barwie na bielistych płytach podłogowych. Nikt nie miał na celu sprawić, by tak zaniedbane i wyciągnięte z mrocznych zakątków szalonej wyobraźni pomieszczenie miało ładną podłogę, dla odwrócenia uwagi. Biel kontrastowała ze wszystkim, co przypadkowo mogło się na owej powierzchni znaleźć.
"Obrzydlistwo! To i mnie nie przystoi w czymś takim się babrać" machnęła kościstym pantoflem by pozbyć się mazi z ich dolnej powierzchni.
Oto stanęli przed obliczem Pana Kaskado, a raczej miała takową nadzieje. Mówienie wolała pozostawić przedstawicielce rasy, która nie lada ją intrygowała. Mieli wyjątkowo delikatne i atrakcyjne rysy twarzy oraz ciała, a jednak dało się dostrzec obecność lekko śliskiego nalotu. Możliwe, że reprezentant owej rasy pochodził z Planety dominującej w bagienne oraz podmokłe rejony stąd dałoby się uwzględnić pozornie opływową, humanoidalną sylwetkę. W czasie rozmowy nie powstrzymała się i wskazującym palcem lewej ręki przejechała z wolna po powierzchni prawej ręki Zarbiny.
"Szorstka, a zarazem lekko połyskująca i miejscowo śliska...coś jak cytrusy? Może grejpfrut? Według mojej starej procedury niech będzie ona zalążkiem pierwszego gatunku, choć wymagałoby to po prostu większej obserwacji dla pozyskania detali anatomiczno środowiskowych. Start klasyfikacji, zapisana jako Cis-k?-01-01*."
Zwróciła oczy spoglądając wprost w oblicze seledynowoskórej, z pewnością to poczuła i odruchowo sprawdziła kto ją dotyka. Ze spokojem obserwowała ją uważnie, ale pokrótce wzrok skierowała ku szalonemu medycznemu typowi.