Zbrojownia

First topic message reminder :

W tym pomieszczeniu składowane są zbroje, urządzenia wojskowe, a także broń. Wszystko to wydaje kwatermistrz, a przy drzwiach stoi dwójka strażników w celu zapewnienia bezpieczeństwa.

Pracownik zbrojowni nie zdążył wypowiedzieć słowa, gdyż do pomieszczenia wbiegła trójka rosłych Saiyan. Jeden z nich wystawił rękę i wystrzelił Ki Blastem w kierunku magazyniera. Mężczyzna, trafiony pociskiem, przeleciał kilka metrów dalej i z całym impetem wpadł na półki zawalone najróżniejszym ekwipunkiem. Wszystko spadło na ziemię, powodując przy tym ogromny hałas, ale przedewszystkim dobijając już i tak solidnie poturbowanego zbrojarza, który stracił przytomność, albo już nie żył.
 - Przejmujemy ten interes! - ryknął największy z ogoniastych - dobra chłopaki, bierzemy się do roboty! Wynosimy ile się da, po wszystkim sprzedamy to za... - dopiero teraz dostrzegł, że znajduje się tu ktoś jeszcze. Mężczyzna zacmokał, po czym skinął krótko na swoich towarzyszy, którzy natychmiast obstawili drzwi. 
 - Te młody, a Ty coś za jeden?

Nim pracownik zbrojowni zdążył powiedzieć słowa do środka nagle wbiegła 3 rosłych Sayian. Jeden z nich zabił zbrojmistrza. Z rozkazu wydanego przez jednego z nich wydawało się że to paserzy lub handlarze czarnorynkowi. Po chwili zorientowali się że Shad był z nimi w zbrojowni i widział wszystko. Kiedy jeden z nich się zapytał, ten wzruszył ramionami i rzekł - nikt ważny,Chciałem sobie po prostu wziąć strój. Przecież to nie jest zabronione. Widzę że panowie to poważni biznesmeni toteż nie będę przeszkadzał. Proszę się nie martwić o ewentualne problemy gdyż z mojej strony takowych nie znajdziecie. - Shadow powiedział to do 3 Sayian. Miał niemały problem, nie miał jak uciec. Musiał słownie wykaraskać się z tych tarapatów. W walce raczej miał małe szanse na wygraną. Może uda mu się przekonać trójkę jegomościów i uda mu się wyjść cało z opałów. Miał małą nadzieję że ktoś tu przyjdzie i obezwładni tych gości. Ale wątpił w to, musiał radzić sobie sam. Spróbować walki mógł w ostateczności kilku powodów. Było ich więcej, prawdopodobnie byli silniejsi od niego. Przyjrzał im się też uważnie aby zilustrować ich wygląd i cechy szczególne

Boss grupki zaczął krążyć wokół młodego Saiyan'a, przyglądając mu się ze złośliwym uśmieszkiem, podczas gdy pozostała dwójka nadal obstawiała drzwi, prężąc muskuły i wymieniając po cichu złośliwe uwagi.
  - Ooo chciałeś po prostu wziąć sobie strój tak? No to masz pecha młody, bo teraz ja tu rządzę i nie zamierzam rozdawać nic za darmo. No więc jak, masz coś wartościowego w zamian za te łachy?

Shadow nadal był w niebezpieczeństwie. Boss grupy zaczął go okrążać a jego dwaj współpracownicy nadal obstawiali drzwi. Szef tego małego gangu powiedział że odda strój za coś wartościowego. - Myślę że znajdę coś odpowiedniego-  Rzekł Half, a następnie zaczął się zastanawiać. Hmm.... Co by mogło być wartościowe  i zainteresować go Shad zaczął przeszukiwać kieszenie i wyciągać przedmioty. W jednej z kieszeni z wartościowych rzeczy  znalazł srebrny medalion z tygrysem oraz zegarek. W drugiej natomiast znalazł dwa pierścienie, jeden z szmaragdem a drugi z rubinem. Oba były z srebra w dodatku wypolerowane. Half schował medalion i zegarek, pokazał bossowi dwa pierścienie i rzekł do niego - Co sądzisz? W ostateczności także mogę odstąpić medalion. Dobijamy targu?- Shad obrócił każdy z pierścieni aby pokazać je w całej okazałości. Liczył że szef tej szajki postanowi dobić targu. Bo niby czemu miałby odmówić? ciężko dostać takie pierścienie, zwłaszcza dwa w zamian za zwykły strój. Jeśli gościu był typem chciwca zgodzi się. Jeśli nie Shad może jeszcze dorzucić medalion i zegarek oraz co tam jeszcze znajdzie. Mógł także spróbować przekupić jego drabów jednak wolał tego nie robić. Mógł także spróbować pokłócić tychże Sayian ze sobą co doprowadziłoby do ich walki i ułatwiłoby mu życie.

Mężczyzna wziął do ręki artefakty podane mu przez Shadow'a i zaczął bacznie się im przyglądać. Jakość jednego z pierścieni sprawdził nawet własnymi zębami. Najwyraźniej znał się na rzeczy. Przez cały czas trwania tego badania, w pomieszczeniu panowała cisza, przerywana od czasu do czasu odgłosami walki, dochodzącymi z zewnątrz. W końcu Boss spojrzał na chłopaka, podszedł do niego, po czym niespodziewanie wyprowadził cios z kolanka prosto w brzuch half'a. Młody Saiyan nie miał szans na uniknięcie tak szybkiego ataku. Przeleciał na drugą stronę, uderzył hukiem w ścianę i osunął się po niej na podłoge.
 - Co za syf próbujesz mi wcisnąć dzieciaku? Z czego to jest zrobione, z plastiku? Za coś takiego nie dałbym Ci nawet kawałka szmaty!
Dwójka stojąca przy drzwiach zaśmiała się głośno, jednak ich szefowi nie było do śmiechu. Najwyraźniej ten incydent go wkurzył.
 - Nie lubię jak ktoś pogrywa ze mną w ten sposób - rzekł nieco ciszej - Albo ubijamy interes jak dżentelmeni, albo zrobi się nieprzyjemnie...

OCC:
No więc tak. Nie możesz ot tak sobie wyczarowywać tego typu przedmiotów w kieszeni. O żadnym medalionie ani pierścieniu nie było mowy w Twojej KP, wiec zaczynasz z golutkim ekwipunkiem. W przyszłości staraj się nie popełniać takich błędów.
Minus 50 hp za cios z kolanka.

Shadow nie zdążył zablokować ciosu. Poleciał na ścianę uderzając w nią. Zabolało go to, powoli się podniósł. Podrapał się po głowie i rzekł -Niestety nie mam nic więcej. Ale mogę być przydatny w inny sposób. Przecież z czasem będę awansował w hierarchii toteż  będę poznawał ciekawe informacje na np: temat jakiś wartościowych ładunków lub miejsc z cennymi zapasami. Mógłbym informować was o takich rzeczach w zamian za ten strój oraz w przyszłości powiedzmy 10% wartości zdobytego łupu.  Albo jeśli trenerzy z akademii odkryli by że ktoś obrabował zbrojownie a że byłem tutaj też by wiedzieli, więc mógłbym wskazać nieprzychylnych wam gości. Możemy się tak umówić- Half wyciągnął prawą rękę w stronę szefa gangu jako znak zawarcia umowy. Miał nadzieję że ten zgodzi się na taki układ i puści go wolno. Obie strony by zarobiły dość dużo toteż interes nie był bezowocny. W ostateczności liczył że jacyś ludzie z akademii przyjdą tu i razem z nimi będzie w stanie się stąd wydostać. Niestety sam nie poradziłby sobie w walce z tymi trzema typami więc musiał dojść do porozumienia w inny sposób.

Mężczyzna przyglądał się uważnie Shadow'owi, zastanawiając się jak chłopak mógłby "zarobić" na uniform. W pewnym momencie wyciągnął z kieszeni urządzenie podobne do Ziemskiego telefonu komórkowego. Chwilę przyglądał się ekranowi, po czym przeniósł wzrok z powrotem na chłopaka.
- No młody, masz szczęście. Jeden z moich ludzi chce mi coś przekazać. Ja jednak wolałbym się stąd nie ruszać, więc pójdziesz Ty. Wiesz gdzie jest stołówka? Będzie tam na Ciebie czekać wysoki gość z czerwonymi włosami i protezą zamiast prawej nogi, rozpoznasz go bez problemu. Da Ci coś, a Ty to weźmiesz, wrócisz tutaj i mi to dasz. Wszystko jasne? I pamiętaj - tutaj podszedł bliżej i nachylił się do Shadow'a - jeśli spróbujesz mnie wykiwać, znajdę Cię i ukatrupię, rozumiesz? No to ruchy.
Dwójka stojąca przy drzwiach rozstąpiła się, robiąc miejsce chłopakowi.

OCC:
Tak jak w tekście, śmigasz tu --> https://dbng.forumpl.net/t136p60-stolowka
Pamiętaj że w Akademii trwają walki, liczę na ładny opis tego co zobaczysz po drodze jak i na samej stołówce.

Shadow uśmiechnął się - Spoko, możesz to uznać za załatwione- Rzekł a następnie skierował się w stronę wyjścia. Wyszedł i wyciągnął mapę. No dobra a więc tutaj jest stołówka. Schował ją do kieszeni i ruszył biegiem do stołówki. Zgodnie ze słowami miał znaleźć kumpla gościa który miał mu dać strój. Dysponując opisem osobnika od którego miał odebrać potrzebną rzecz nie martwił się o to że go nie rozpozna. Biegł jak najszybciej aby dotrzeć do kantyny. Musiał się tam dostać jak najszybciej aby wykonać to zadanie móc kontynuować naukę w Akademii. Po drodze wpadał na osoby biegnące w tą i z powrotem. Część była ranna a część była zdrowa. Słyszał także odgłosy walki nie trafił jednak na walczących na całe szczęście. Dodatkowe kłopoty nie były Shadowowi potrzebne do szczęścia. Po drodze uważał też na dach żeby nagle nie oberwać cegłą czy czymś zawieszonym na suficie. Miał zamiar jeszcze trochę pożyć i nie wybierał się w zaświaty.


z/w Stołówka

Shadow dobiegł do zbrojowni. Powoli otworzył drzwi i wszedł do środka. Wchodząc sprawdził czy jego ,,szef'' jest nadal tutaj. Zawołał - Jest tu ktoś? Czekał na odpowiedź spokojnie. W końcu miał przesyłkę wiec nie musiał się niczego obawiać ze strony Sayiana i jego dwóch ochroniarzy. Half chciał oddać przesyłkę i pójść sobie wreszcie stąd i mieć święty spokój. Przynajmniej na trochę czasu. Zlustrował wzrokiem pomieszczenie. Wyglądało tak samo splądrowane i puste. Shad założył ręce na piersi i czekał aż facet któremu miał dać przesyłkę łaskawie się zjawi i odbierze paczkę dając mu w zamian strój. Źle by było gdyby chciał Shada teraz oszukać. Czekając czarno-czerwono włosy poprawił ubranie oraz włosy. Starł także z ciuchów kurz który się nawinął podczas walki z Erin- Sayianką wystawioną przez ,,Mahometa'' od którego miał odebrać tą przesyłkę. Poprawił także zapięcia kieszeni oraz zasznurowania butów. Oczekiwał tak długo aż ktoś wreszcie się pojawi w pomieszczeniu i będzie mógł oddać niepotrzebną paczkę.

W pomieszczeniu nie było już trójki znanych Shadow'owi mężczyzn. Zamiast nich kręciło się tu kilku żołnierzy wyższych rangą. Poza tym widać było ślady walki - kilka wyżłobień w ścianach, a po podłodze ciągnęła się smuga krwi.
 - A Ty coś za jeden?

Shadow zauważył krew na podłodze i wyżłobienia na ścianach. Natychmiast pomyślał że rozegrała się tutaj walka. Pomyślał że kolesie którzy wcześniej tu byli zginęli. Wtedy zauważył kilku gości wyższej rangi i pomyślał niestety   oni go też zauważyli. No i ch*j pomyślał Half. Jak na ironie jeden z nich zapytał się kim jest tak samo jak szef tej bandy która była tu wcześnie, pominął tylko młody. Shadow natychmiast zasalutował mówiąc - Sir, kadet Shadow melduję się. Half miał nadzieję że żołnierze załatwili tamtych gości i bez problemu będzie mógł oddać przesyłkę wyższej randze u odejść w spokoju nie zatrzymywany przez tych gości. Shad odda przesyłkę jeśli będzie trzeba. Sam jej prawdopodobnie nie będzie potrzebował i możliwe że się mu nie przyda w nawet najmniejszym stopniu. Half dalej stał na baczność czekając co odpowiedzą na to napotkani żołnierze. Odkryli zwłoki tego zabitego zbrojmistrza? jeśli ich nie przekonam że nie byłem jednym z tego gangu już pomnie Pomyślał half i oczekiwał odpowiedzi od Sayian.

Starszy rangą żołnierz spojrzał na niego krótko. Pozostali zajmowali się asortymentem - przeglądali półki i kartony, zapisując coś w notesach. 
 - Pewnie przyszedłeś po strój? Trochę nie w porę, musimy to wszystko przeliczyć i zobaczyć ile tym palantom udało się do tej pory sprzedać. No ale o jeden uniform dla kadeta nie przyjdzie... - nachylił się do najbliższego kartonu i pogrzebał w nim chwilę, po czym wyciągnął czarny kostium i rzucił go Shadow'owi - nie zapomnijcie zaznaczyć tego w spisie - rzekł do jednego z pozostałych żołnierzy, po czym wszyscy wrócili do pracy.

OCC
Koniec. Masz uniform kadeta. 10 pkt. za fabułę - upomnij się podczas najbliższej sesji treningowej (trening pewnie sprawdzę Ci ja, ale przypomnij). Dziękuję za uwagę, po następne questy zgłaszaj się do tych ogarniających Vegetę

Shadow wysłuchał tego co powiedział żołnierz. Był wolny, miał spokój z tymi gośćmi. Kiedy gościu rzucił mu strój kadet założył go na siebie. W pośpiechu wybiegł z sali. Zamierzał udać się na trening na plac przed Akademią. Musiał poćwiczyć aby stać się silniejszym i potężniejszym aby radzić sobie w życiu. Half pobiegł jak najszybciej w stronę placu.


Occ: zt/ plac przed akademią. Mniejszy post niż zwykle gdyż chce się skupić na opisaniu porządnie treningu.

>>Z Punktu Informacyjnego
Tarrip został nadzwyczaj przyjaźnie przyjęty w punkcie informacyjnym. Podpisał tam gdzie mu pokazano pokrótce czytając co było zapisane w formularzach. Niemniej jednak poszło elegancko. Nastolatek zerknął na mapę i ruszył korytarzem. Po chwili skręcił na klatkę schodową i zszedł do piwnic. Następnie ruszył holem w prawo aż nie doszedł do drzwi zbrojowni. Wszedł do środka i się rozejrzał. Wszędzie wisiały pancerze i ochraniacze. Dalej była masa innego sprzętu ale chłopak nie mógł dojrzeć co. Zresztą mało go to obchodziło.
-Jest tu kto? Ja po sprzęt dla rekruta.-krzyknął w stronę głębi pomieszczenia.

>> Z Legowiska Red'a.
W czasie lotu udało się jej wyschnąć, tak jak myślała. Niestety pozostał ten niezbyt miły zapach starej wody, jednakże wojowniczka nie należała do osób, które by się za bardzo tym przejmowały. Po wylądowaniu w Akademii, udała się od razu do piwnic, a tam, prosto do Zbrojowni. Nie była tutaj zbyt częstym gościem, mało kiedy walczyła w zbroi, ale tak jak pewnie każdy, czasami w końcu musiała tutaj przyjść.
Pewnie nawet nikt nie zorientuje się, że cokolwiek się zmieniło w wyglądzie czarnowłosej, a szczególnie, że po śmierci starego magazyniera, pojawił się nowy, który jeszcze za bardzo nie zna ryjców wojowników. Na jej szczęście. Na nieszczęście, niestety Kisa jeszcze za bardzo nie wie co ma powiedzieć, jeśli ktoś, kto ją bardziej zna, zorientuje się, że ona to jakoś nie bardzo ona i wiele 'wydoroślała'. Z resztą... będzie co będzie.
Uchyliła drzwi od zbrojowni. Był w niej już ktoś, ale sądząc po ubiorze to po prostu nowy kadet, który przyszedł tutaj po swoje pierwsze uzbrojenie, a raczej... ubiór, bo zbroi nie dostaje się na samym początku przygody tutaj. Młodzieniaszek był pierwszy, więc dziewczyna stanęła z tyłu, składając ręce na biodrach. Niestety Kisa nie mogła zrobić tutaj dobrego pierwszego wrażenia. Była rozczochrana, niebieski kombinezon miała podarty, brudny w wielu miejscach, jedną rękawiczkę gdzieś zapodziała po drodze... ale jak wcześniej było mówione - ją to nie obchodzi.
Zmysłem KI przeszła po całej Akademii, Raziel kierował się gdzieś wyżej, albo do swojej kwatery, albo miał inny plan, bo przecież jak mógł w kobiecym ciele wchodzić do książęcej komnaty, nie? Pewnie chce się zapisać do akademii pod nowym wyglądem, oraz imieniem i tak jakoś poczekać do końca tej dziwnej magii.
Gdy nadeszła jej kolej, przedstawiła się, podała rangę po czym poprosiła o nowy kombinezon, jednak bez zbroi, a może z jakimś biustonoszem.

Dzisiejszego dnia był całkiem spory ruch. Prawie cały czas ktoś przychodził po sprzęt. Najwidoczniej pojawiła się spora ilość chętnych osób, którzy chcieli służyć Vegecie. A może był to wynik nowych rządów? Kto wie. Ważne było to, że sprzęt był wydawany całkiem szybko i dobrze. Kiedy Tarrip zjawił się w Zbrojowni, to można już było śmiało powiedzieć, że to jego szczęśliwy dzień. Nie dość, że nie dostał zjeby na dzień dobry w punkcie informacyjny, to jeszcze dziś dyżur przy wydawaniu sprzętu miała piękna dziewczyna.

Blondyna:

- Tak, chwilka. Już podchodzę. – rzuciła Kwatermistrzyni i po kilku minutach pojawiła się przy blacie niosąc pudło, pełne kombinezonów i scouterów. Położyła je pod ladą i spojrzała na chłopaka. W międzyczasie pojawiła się Kisa, którą blondynka już znała, ale Nashi musiała poczekać w kolejce. Ciężki klucz, jaki Saiyanka miała zawsze pod ręką skutecznie już wyjaśniał, dlaczego u niej się szanuje kolejność.
- Kadet tak? Już daję ci sprzęt. – rzuciła z radosnym uśmiechem na twarzy i ponownie zniknęła między półkami w poszukiwaniu sprzętu dla nowego, na który składał się niebieski kombinezon, buty i rękawiczki. Na coś lepszego trzeba sobie zasłużyć. Dziewczyna miała rozpisane co, kto może dostać i kto jaką ma rangę, więc trudno ją było oszukać.
- Proszę. To wszystko. Miłego dnia życzę i owocnego treningu. Następny. – powiedziała podając nowy sprzęt i na koniec jeszcze raz obdarzyła chłopaka uśmiechem. Teraz przyszła kolei Kisy, która poprosiła o kombinezon i biustonosz.
- Cześć. – przywitała się blondynka, gdyż już znała dobrze narwaną Nashi. Popatrzyła się na jej sylwetkę dokładnie i zastanowiła. – Hmm. Kombinezon mam, ale biustonosz to już cięższa sprawa. Mogę dać ci największy rozmiar, ale raczej nie będziesz zadowolona, a ja nie chcę by ci uciskało biust. Przeważnie dziewczyny same sobie kupują bieliznę. Mogę dać ci namiary na dobry sklep, gdzie sama kupuję, ale nie mam niestety biustonosza. – powiedziała dziewczyna i zamyśliła się.
- Jakby tak na ciebie spojrzeć, to masz podobną figurę co Natto Deryth. Może ona by ci mogła coś pożyczyć, lub pomóc. Jest sympatyczna, jak nie jesteś facetem, który gapi się jej na biust, lub nie rzuca seksistowskich dowcipów. Aktualnie chyba powinna być u siebie w kwaterze, lub w kwaterach Oddziału Specjalnego. Jeśli jej tam nie znajdziesz to pewnie jest z Księciem. Wiesz. Ona i on przez kilka lat byli partnerami, więc pewnie poszła go powitać. – powiedziała Saiyanka zupełnie nie wiedząc o zmianach jakie zaszły na pustyni, ani o tym, że Kisa już spotkała Natto, lecz o tym nie wiedziała. Blondynka zapisała coś na kartce i podała ciemnowłosej wraz z nowym kombinezonem w kolorze czarnym.
- Proszę. Tu masz namiary na ten sklep i numer kwatery Natto Deryth. Mieszka na drugim piętrze. No to na razie, bo jak widzisz mam trochę roboty. Buzia. – rzuciła Kwatermistrzyni i zajęła się obsługą kolejnych petentów.

OOC:
Tar piszesz tu posta, a potem następnego na Sali Treningowej. Otrzymany sprzęt wpisz sobie do ekwipunku.
Kisa ty też wpisz kombinezon plus masz wybór. Idziesz szukać Natto, albo robisz co innego

Młodzieniec po zawołaniu kogoś z obsługi szybko doczekał się tego po co tu przyszedł. Nie dość, że nie najgorzej został obsłużony został w Punkcie Informacyjnym to jeszcze tutaj szybko idzie. Po chwili dosłownie pojawiła się blondynka z chustą na głowie oraz kluczem w dłoni. Po rozpoznaniu sytuacji przeprosiła jakąś kobietę która przyszła chwilę po Tarripie i powiedziała, że obowiązuje kolejka niestety. Szybko poszukała pod ladą w jakimś kartonie tego co chłopak miał dostać po czym położyła to na ladzie. Chłopak otrzymał zwykły kostium, rękawice i buty. Wszystko było podobne do tego jakie nosił obecnie lecz z trochę lepszego materiału i w innym kolorze. Nie chcąc się narzucać i blokować kolejki podziękował i wyszedł.

OOC:
z/t -> Sala Treningowa

Tak jak sądziła, nie da rady nabyć tutaj czegoś takiego jak biustonosz, nawet sportowy. Stwierdziła, że nie będzie biegać po sklepach, a już na pewno nie pójdzie w poszukiwaniach Raziel'a. Ten pewnie zaraz obrośnie w piórka, jak tylko zobaczy, że młoda wojowniczka wróciła z podkulonym ogonkiem, gdy tylko pojawiła się potrzeba pomocy. Co to, to nie.
Zajdzie do działu medycznego i tam poszuka dużej ilości bandaży uciskowych, tak jak robiła to do tej pory. Sama zrobi sobie sama cyckonosz.
___ - No nic... dam sobie jakoś radę, w każdym razie... - poczuła się źle - ...dzięki. - zabolała ją prawa część głowy, musiała nawet przymknąć jedno oko z bólu. Wzięła swoje rzeczy i powoli się wycofała do wyjścia. Przystanęła przy ścianie by wziąć parę głębszych wdechów, a następnie zaczęła człapać w stronę swojej kwatery.

Z tematu

Shadow po paru minutach dotarł do Zbrojowni która była jednocześnie magazynem na ubrania i inne sprzęty wojskowe. Half zapukał i wszedł do środka po czym podszedł do lady, stanął na baczność i powiedział - Sir, Nashi Shadow melduję się po nowy ekwipunek Powiedział krótko Szarooki po czym spokojnie oczekiwał aż kwatermistrz wyda mu potrzebne rzeczy. Potem Sayianin planował udać się ponownie do sali treningowej aby potrenować i przygotować się na nową misję którą ma otrzymać już niebawem. Do tego czasu Wojownik miał trochę czasu więc mógł sobie robić co mu się żywnie podoba. Half spokojnie sobie stał trzymając ręce w kieszeni i obserwował swoje otoczenie. Przypomniało mu się co się wydarzyło jak był tu po raz pierwszy. Tych typów już nie ma na tym świecie i krzyżyk na drogę. Ciekawe czy gdyby z nimi walczył teraz to by mógł ich pokonać. Ale już nie ma jak się tego dowiedzieć gdyż tamci wąchają kwiatki od spodu. Ciekawe czy sam zostanie wysłany czy dodadzą mu kogoś do misji. Chociaż Shadow wolałby być sam. Wtedy nie musiałby uważać na tego drugiego i mógłby działać w pełni po swojemu.

Occ: Regeneracja 10% hp

Szefowa:

Ostatnimi czasy Kwatermistrzyni miała urwanie głowy, a na dodatek zbliżały się te dni. Tak więc była nie w sosie, kiedy nowo mianowany Nashi przybył do niej i poprosił o wydanie sprzętu. Przerwała sprawdzanie dokumentów i podeszła do lady.
- Tak? Chwilkę? – powiedziała i zaczęła czegoś szukać po pudłach. W pewnej chwili przechyliła jedno pudełko i tym samym rozpoczęła się reakcja łańcuchowa, która spowodowała lawinę. Pancerze, kostiumy, scoutery, karabinki i inne rzeczy porozsypywały się po podłodze. Dziewczyna wyglądała jakby zaraz miała się popłakać, albo kogoś zabić.
- No super. Co jeszcze? Hej pomożesz mi to posprzątać? Proszę bardzo. – zapytało dziewczę i zrobiło duże oczy. Dama w opałach.

OOC:
Kwatermistrzyni prosi cię o pomoc. Jak się zgodzi to zbierasz rzeczy i wsadzasz do opisanych pudełek. Są to scoutery, kostiumy, zbroje w tym dla Natto. Napisz posta, a ja potem dam swojego. Możesz też próbować podwinąć lepsze rzeczy. Powodzonka.

Kwatermistrzyni zaczęła szukać w pudełkach. Szarooki oparł się o ladę i oczekiwał na wyposażenie. Sayianka przechyliła jedno z  pudeł nich powodując reakcję łańcuchową że wszystko pospadało i stworzyło wielki bajzel w magazynie. Nie zapowiadało się zbyt wesoło. Dziewczyna wyglądała jakby miała się albo popłakać albo zabić kogoś kto jej się nawinie. Spytała się czy Half jej pomoże a ten odpowiedział  jej spokojnym głosem-Oczywiście, jakże mógłbym odmówić? zdanie skończył pytaniem retorycznym. Rzecz jasna pewnie pomógłby pięknej pani nawet gdyby go oto nie poprosiła. Szybko zabrał się do uporządkowania rzeczy. Najpierw ustawił pudełka po kolej  po czym zaczął pakować rzeczy. Wkładał przedmioty tak aby same zajmowały jak najmniej miejsce i żeby nie wylatywały z pudełek. W ten sposób  Po chwili Scoutery, kostiumy, zbroje i inne rzeczy  były już z powrotem w pudełkach. Potem Shad poustawiał pudła na ich miejscach  tak aby się nie stykały a zajmowały mało miejsca tak aby nie spowodować po raz drugi tego samego. Kiedy skończył spokojnie oparł się ponownie o ladę i czekał aż Szefowa da mu jakiś strój. Niczego nie próbował podkraść bo z pewnością prędzej czy później źle by się potoczyły sprawy jakby ktoś to odkrył. A z biegiem czasu bardziej się zasłuży to i tak dostanie lepsze rzeczy, różnicą jest tylko czas. A Scouter lepszy nie był mu potrzebny bo w jakimś stopniu umiał odczytywać moc istot. Po chwili zorientował się że Zbrojownia była bardziej uporządkowana niż za czasów starego króla. Widocznie nowy król znał się na rzeczy i umiał rządzić tak aby było dobrze. Co rzadko się zdarza. W sumie to dobrze, im lepszy król tym większa szansa na to że coś mu się we łbie nie poprzestawia i nie rozkaże wybić połowy swoich poddanych bez powodu. Kiedyś coś takiego mogło się zdarzyć.

Dziewczyna uśmiechnęła się szeroko, kiedy Shadow zgodził się jej pomóc. Naprawdę już myślała, że sama będzie musiała to wszystko zbierać przy popędzających ją komentarzach. No bo przecież zbroje, scouter pojawiają się same z siebie, a ona ma je wydawać dzielnym wojakom, jednocześnie się przy tym uśmiechając. Ich niedoczekanie. Na całe szczęście ten chłopak był uprzejmy i dobrze wychowany, gdyż nie gapił się na jej piersi, ani tyłek. Przynajmniej tego nie zauważyła, ani nie poczuła. Dzięki jego pomocy cały bałagan został szybko uprzątnięty, a rzeczy wróciły na miejsce. Kwatermistrzyni wytarła czoło i wyciągnęła nowy kostium, pancerz dla Nashi oraz scouter z niebieskim szkiełkiem. Cały zestaw położyła obok Saiyanina i uśmiechnęła się do niego.
- Jeszcze raz dziękuję ci za pomoc. Gdyby nie ty, to zajęłoby mi to godziny. – powiedziała opierając się o ladę i w dalszym ciągu uśmiechając się. Akurat nikogo nie było więc nie miała nic do roboty.
- Tak w ogóle jak masz na imię? – zapytała Shadowa, patrząc mu w oczy.

Shadow ściągnął swój strój kadeta po czym położył go na ladzie i szybko przebrał się w nowy kostium i założył pancerz Nashi. Rzecz jasna pod strojem kadetów miał bluzę i parę spodni. Raczej wolałby aby dziewczyna nie wpatrywała się w niego jak się rozbiera do naga i przebiera. Ściągnął swój Scouter po czym podał go szefowej i wziął ten z niebieskim szkiełkiem. Dziewczyna podziękowała mu pięknie i wciąż się uśmiechała. Akurat nikogo więcej nie było więc mogła robić co jej się podoba.  Po chwili zapytała się jak Half ma na imię. Przy tym cały czas spoglądała mu w oczy. - Nie ma sprawy, trzeba pomagać damom w potrzebie . Nazywam się Shadow, a tobie jak na imię?- Zapytał lekko się uśmiechając i podał jej rękę. Kiedy ta ją ujęła pocałował ją w dłoń jak księżniczkę uśmiechając się z rozbawieniem. Shad po wizycie tutaj planował się udać do swojego pokoju aby trochę wypocząć. Planował też później trochę pomyśleć nad nowymi technikami. Może wymyśli i opanuję technikę którą tylko on będzie mógł się posługiwać. A całkiem niedługo wróci do treningów aż znowu nie dostanie niebezpiecznej misji. Ale wolał pracować sam dlatego miał nadzieję że nie przydzielą mu kogoś lub ktoś nie wpadnie na pomysł aby utworzyć drużynę. Szarooki lubił i wolał pracować sam. Dzięki temu nie musiał się liczyć z cudzym zdaniem i robić wszystko po swojemu. Nie musiał też dbać o nikogo z wyjątkiem siebie.

Kobieta podniosła jedną brew wyżej, kiedy mężczyzna zaczął się przy niej rozbierać, ale westchnęła tylko zrezygnowana, gdy zobaczyła resztę garderoby. A już myślała, że ma naprawdę spory polot. No nic. Poczekała grzecznie, aż skończy ubierać na siebie pancerz Nashi. Dała mu trochę lepszy zestaw w podzięce za to, że jej pomógł. A jak ktoś będzie miał wąty, to może ją pocałować w tyłek. Ogarniała ten burdel, więc ma prawo dać coś lepszego komuś kto na to zasługuje. Wzięła jego ubrania i scouter. Maszynkę odłożyła do pudełka w celu przeglądu, a ubrania dała na kupkę do pralni. Przeważnie żołnierze zostawiali sobie stare rzeczy, ale jak kto woli. Kiedy pocałował ją w dłoń, cały czas patrząc w oczy to się lekko zarumieniła. Lubiła takie gesty, a na Vegecie rzadko kto tak robił. W wolnych chwilach czytała książki, wiec proszę nie oceniać.
- Seika. Też mi miło. – powiedziała z uśmiechem na ustach. Jej oczy dokładnie skanowały sylwetkę wojownika. Wyglądała jakby coś kombinowała i tak też było.
- Powiedz mi Shadow. Masz jakieś plany na później. – rzuciła pochylając się ponownie. Dziwnym trafem Half miał doskonałą pozycję na dekolt Saiyanki.

Dziewczyna zarumieniła się gdy Shadow pocałował ją w rękę. Widocznie mało się jej tak przyjemnych rzeczy zdarzało. Poznana z imienia Sayianka cały czas uśmiechała się do Halfa i uważnie go obserwowała. Jakby go albo go oceniała, albo coś kombinowała. Po chwili odezwała się i zapytała czy Shadow ma plany na później. Szarooki miał idealną pozycję aby popatrzeć na dekolt Kwatermistrzyni. Pokusa była bardzo silna. Jednak postanowił nie spoglądać nachalnie na piękne kształty gdyż mógł z pewnością obrazić nową znajomą.   chwilę się zastanowił po czym odpowiedział W sumie nie mam nic specjalnego do roboty.  Rzecz jasna jeśli ci z góry nie przyjdzie do głowy aby mnie wysłać gdzieś na misję. Ale jeśli i ty masz wolny wieczór z przyjemnością zapraszam na kawę bądź kolację Powiedział do Seiki. W zasadzie miał iść trenować ale widocznie jego plany ulegną zmianie. W końcu kto by wolał iść na trening skoro ma okazję bliżej się zapoznać z piękną kobietą. Niedługo Half się dowie czy plany małpiatki zostaną spełnione.


Occ: Regeneracja 10% Hp

Na pewno ta sytuacja była miłą odmianą dla Saiyanki. Odrobina spokoju i zainteresowania jej osobą. Nikt jej nie pospieszał, nie rzucał podartych gaci i nie zachowywał się jak ostatnia menda. Oczywiście Kwatermistrzyni umiała sobie radzić z takimi osobnikami, za pomocą swojego klucza, ale potem musiała się tłumaczyć dlaczego jakiś gówniarz ma rozwaloną głowę. Gdyby trzymał łapska przy sobie, albo potrafił się poprawnie zwracać do kobiety to nic by mu się nie stało. Shadow przynajmniej umiał się zachować, choć widziała jak walczy ze sobą, żeby nie opuścić wzroku. No zarobił u niej punkt. To, że wyszedł z inicjatywą do kolacji czy kawy było też dobre. Seika uśmiechnęła się uroczo.
- Z chęcią. – powiedziała i napisała na kartce numer swojego scouter. Jeśli Shad będzie chciał to zadzwoni. – Do zobaczenia.

OOC:
No i koniec. Jesteś na razie wolny. Porób sobie coś co chcesz.
15 pkt fabularnych ode mnie.

Shadow uśmiechnął się i schował numer Scoutera kwatermistrzyni. W odpowiedzi na pożegnanie ukłonił się z uśmiechem na ustach i wyszedł. Teraz planował udać się prościutko do Sali treningowej. Musi cały czas ćwiczyć aby być w wspaniałej formie. Tutaj nie było czasu na użalanie się nad sobą i obijanie się. Trzeba było ciężko pracować i trenować. Stawanie się coraz silniejszym było tutaj wyznacznikiem sukcesu. A Half zamierzał dostać się najwyżej jak tylko mógł. Droga na skróty jest tutaj kompletnie nieskuteczna i zbędna. Shadow aktualnie tylko to miał do roboty. Poza Akademią nie ma nic do roboty. Żadnej misji na razie nie ma. Cisza, spokój, relaks. Nowy sprzęt także już dostał więc gitara. Może sobie robić co mu się żywnie podoba. Czas nauczyć się jakichś nowych technik. W końcu SSJ to nie wszystko, trzeba mieć czym zaskoczyć przeciwnika. W zasadzie nie musiał się spieszyć, miał naprawdę kupę czasu, ból psychiczny też nie sprawiał w tej chwili zbyt dużego problemu. Half spokojnie szedł przez Budynek ku Sali Treningowej.

Occ:
Zt: Sala Treningowa